Λέων Τρολστόι

Είσαι μικρό και καθώς ακούς την Εύη Δεμίρη στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ-1 να εκφωνεί τη φράση «ηλιόλουστα τα Θεοφάνεια σήμερα» με τέρμα τα μπάσα και τον στόμφο, ανακαλύπτεις πως μιμείσαι φωνές. Κι από ‘κει και πέρα θα μιμείσαι από τη φωνή του πατέρα σου, μέχρι σελέμπριτυς, δασκάλους και γκόμενους , ώσπου η ασυδοσία θα φτάσει ως την ένρινη ομιλία της κόρης σου που μάλλον χρειάζεται αφαίρεση αμυγδαλών.

Μετά, την ώρα του «Εμείς κι ο κόσμος» ο δάσκαλος θα σε εμπνεύσει να φτιάξεις την πρώτη σου καρικατούρα. Και θα συνεχίσεις να φτιάχνεις σκίτσα τις φάτσες και τα σουλούπια των ανθρώπων που σε περιβάλλουν, μέχρι που δεν θα υπάρχουν πια μολύβια και στυλό, και θα τους φαντάζεσαι μόνο, με τον αόρατο παραμορφωτικό φακό που ’ χεις στα μάτια. Περίπου την ίδια περίοδο, θα ανακαλύψειςτη μαγεία της τηλεφωνικής φάρσας και ακόμα χειρότερα, δεν θα απομαγευτείς ποτέ πια. Θα είσαι τριανταπέντε χρονών και θα προσπαθείς να ψήσεις και τους άλλους να πάρετε καμιά φάρσα και ας έχετε ξενερώσει με την αναγνώριση κλήσεων και όλο το χαφιεδιλίκι.

Έχετε κάνει κοπάνα απ’ τα αγγλικά ή έχετε πετάξει βρωμερή αμπούλα στην τάξη για να μην κάνετε μάθημα και παίρνετε τους δρόμους. Κάτι καινούργια καραμελάκια στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς θα σας προκαλούν να τα σουφρώσετε, ενώ τα κουδούνια των σπιτιών θα είναι επίσης ένα πειρασμός που σας καλεί να τον αγγίξετε και μετά να αρχίσετε να τρέχετε μη σας πετύχει η σπιτονοικοκυρά, κωλόπαιδα. Το ίδιο και τα μούσμουλα στις αυλές των μονοκατοικιών. Ανέβαινε ένας από την παρέα να κόψει μούσμουλα (δέσπολα τα λέμε στην Κρήτη), έκανες πως φυλάς τσίλιες μαζί με τους άλλους. Μετά φωνάζατε οι από κάτω «θεία τα μούσμουλα!!!» για να βγει έξαλλη η θεία και να βρει τη μαϊμού στα κλαριά και τις τσέπες του γεμάτες. Και θα λιώνετε κάτι κασέτες του Χάρυ Κλυνν και βιντεοκασσέτες με τον Διαβολάκο του Μπενίνι, την Τούτσι με Ντάστιν Χόφμαν και Στάθη Ψάλτη.

Αργότερα, οι άντρες με αλωπεκία θα ήταν σαφώς ο αγαπημένος στόχος για να τους ρίξετε βρεγμένες χαρτοπετσέτες (παστάκια) από τα μπαλκόνια και φλαπ να προσγειωθούν στη γυαλιστερή καράφλα τους. Στο γυμνάσιο, οι καθηγητές θα κλειδώνουν το σύστημα να μην τρέχει νερό από τις βρύσες γιατί το είχατε ξεσκίσει στα μπουγέλα, κι έτσι θα αναγκαστείτε να μπουγελώνεστε με ό,τι σας βρίσκεται. Το μίλκο ήταν τελικά το πιο ελεεινό μπουγέλο. Θα ανακαλύψετε επίσης ότι το σκονάκι δεν είναι ανάγκη, είναι τέχνη και θα επιδοθείτε σ’ αυτήν, αν και άριστοι μαθητές και θα εισπράξετε ωριαίες αποβολές από τα γέλια, γενικά.

Τα καλοκαίρια, θα πηγαίνετε σε συναυλίες ροκ –βασίλης παπακωνσταντίνου, αλλά ντρεπόμαστε να το πούμε- και θα κάνετε «σύννεφο» και «σχιζοφρένεια» .Τα ίδια θα κάνετε και λίγα χρόνια μετά όταν θα ανακαλύψετε το πανκ και θα πάτε σε κανένα live των Panx Romana αργότερα, τα ίδια και στο Reading Festival πολλά καλοκαίρια μετά.

Από τις γιορτές της χριστιανοσύνης η πιο αγαπημένη σου θα είναι οι Απόκριες και γι’ αυτό, όταν θα βγαίνεις ντυμένη και μακιγιριασμένη για πρώτη φορά και ενώ θα’ ναι την πρωτοχρονιά, θα ρωτάς τους άλλους στο δρόμο «εσείς τι έχετε ντυθεί;» ενώ κάποια στιγμή θα δοκιμάσετε να παίξετε «πιστολιά» σε κάποιο μπαρ, όπου θα φύγετε με τρόπο ο ένας μετά τον άλλο χωρίς να πληρώσετε. Μετά θα ξεκολλάτε από τις πολυκατοικίες επαγγελματικές πινακίδες που σας γυάλισαν, με σαφή προτίμηση σε αυτές που αναγράφουν ψυχιάτρους. Και οι πινακίδες οδών δε θα λείψουν από την ιδιότυπη αυτή συλλογή σας.

Φοιτητές, αργότερα, θα ακούτε Πουλικάκο και Πιλαλί στο ΑΝ, θα παίζετε δηλωτή και στο τέλος τα αυγά που σας έστειλε δέμα η γιαγιά, θα έχουν σπάσει στα κεφάλια όλων ενώ για μέρες μετά θα βρωμάει αυγουλίλα όχι μόνο το δυαράκι αλλά όλος ο όροφος της πολυκατοικίας. Κάπου εκεί θα σας έχουν επισκεφτεί κάμποσες φορές και οι μπάτσοι για σύσταση, διατάραξη κοινής ησυχίας κλπ. Κάποτε, θα βρεθείς και εσύ στο ρόλο του θύματος όταν εξαντλημένη από τις ολονυχτίες στα φοιτητόσπιτα θα τολμήσεις να πας να κοιμηθείς και θα βρεθείς με το μισό στρώμα στο μπαλκόνι και φωτιά γύρω-γύρω, γιατί ναι, κάποιο μαλακισμένο είχε πάει στρατό και είχε μάθει πιο προηγμένα κόλπα.

Μετά, θα ανακαλύψεις τα social media, θα σε έχουν μπανάρει από τρία φόρουμ, για εντελώς προφανείς λόγους, αλλά δε θα σταματήσεις ποτέ να βγάζεις παρατσούκλια στους φίλους σου, να τρυπώνει στη γλώσσα η αργκό του χαβαλέ, να μιμείσαι φωνές, να κάνεις λογοπαίγνια της πλάκας, να διαβάζεις παλιές Βαβέλ, να λατρεύεις τον Μποστ και το Λένο Χρηστίδη, να ακούς ανελέητα Τζιμάκο και Αποστόλη από Ελληνοφρένεια, να ανακαλύπτεις όποια φάρσα υπάρχει και δεν υπάρχει στο youtube ενώ θα αποστηθίσεις «to poulas to moulari?”, θα προσκυνάς κυριολεκτικά επί των Τόπων Μύστες,  θα πεθαίνεις για Remi Gaillaird, Monty Python, Groucho Marx και δεν θα απορείς καθόλου που θα κλαις από τα γέλια με τα βιντεάκια της Calypso Larah και τα tweets του kanekos69 κανιβαλίζοντας το κομ ιλ φο της ατσαλάκωτης εικονίτσας μας, το πετί μπουρζουά της ζωούλας μας, ώσπου να μεγαλώσεις και να γίνεις full-time τρολ και συγγραφέας, να γίνεις Τρολστόι. Μάλιστα θα κάνεις και εγχείρηση αλλαγής ζωδίου, θα γίνεις Λέων. Λέων Τρολστόι.