11/12/07

Oh Christmas free

Κάποτε, ήταν μια ήσυχη πόλη, το Τάφερε, χτισμένη σε ένα εμπορικό λιμάνι της χώρας Πιχί. Η πόλη ήταν έτσι: στους λόφους ψηλά ζούσαν οι πλούσιοι μέσα σε πύργους με θέα τη θάλασσα. Στα χαμηλά ζούσαν οι χαμηλόμισθοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι χαμηλοκώλες, οι άποροι, οι άστεγοι, οι άτυχοι, οι μετανάστες, τα πρεζόνια, οι πόρνες, οι πολύτεκνοι, και οι καταληψίες ενός ραμολιμέντο κτίσματος. Η κάτω πόλη βρώμαγε ποδαρίλα, σπέρμα, εμετό, κάτουρο, ιδρώτα, ψαρίλα, γιασεμί και χνώτο πεινασμένο. Ευτυχώς όμως ανάμεσα στην πάνω πόλη και στην κάτω υπήρχε η Εκκρισία. Την έλεγαν έτσι γιατί οι Πιχιαίοι δε μπορούσαν να πουν το λάμδα, όπως οι Γάλλοι δε μπορούν να πουν το ρο και οι Ισπανοί το σίγμα.

Φέτος τα Χριστούγεννα, όπως και κάθε χρόνο, η Εκκρισία θα έκανε έρανο ζητώντας νομίσματα, ζυμαρικά, όσπρια, κουραμπιέδες, μελομακάρουνα, κάλτσες, φανέλες και αποφάγια από τους κατοίκους των λόφων για να τα μοιράσει στους αθλίους του Τάφερε. Μάλιστα φέτος τα φιλόπτωχα ταμεία της Εκκρισίας θα ενισχύονταν από τον φιλανθρωπικό αγώνα των κυριών της άνω πόλης που βαρέθηκαν να κάνουν πεντικιούρ και γιόγκα και έτσι ίδρυσαν την οργάνωση "Φιρανθρωπίνες". Που στην ουσία ήταν μια καλή ευκαιρία για τσαγάκι με βουτήματα, κουβεντούλα, νόημα στη ζωή και όνειρα γλυκά. Μετά ζήλεψε κι ο Δήμος της πόλης και έφτιαξε "Αίθουσα Υπέρ Αδυνάτων" ειδικά για την περίσταση.

Φέτος λοιπόν, μια μέρα πριν από τα Χριστούγεννα, τα όρνεα με το μικροφωνένιο ράμφος και τις μεγάλες καμερούγες έκρωζαν από τα οθονένια τους κλουβιά πως αύριο η Εκκρισία και οι Φιρανθρωπίνες θα μοιράσουν το μεγάλο συσσίτιο σε χιλιάδες καταφρονεμένους στη μία το μεσημέρι στην ειδική αίθουσα του Δήμου. Και το έκαναν τόσο δυνατά το κάλεσμα που σε ξεκούφαιναν , γιατί τα όρνεα τα τάιζαν κι αυτά οι άνδρες των Φιρανθρωπίνων που ήταν φίλοι του Δήμου και πιστοί της Εκκρισίας και ήταν μια ανταπόδοση, όσο να πεις, το ξελαρύγγιασμά τους.

Έτσι, στη μία η ώρα ακριβώς χτυπάει η καμπάνα του Κεντρικού Ναούμ για να συγκεντρωθεί το πλήθος.

Και τότε αλήθεια, πήραν να ξεχύνονται στους δρόμους μέσα από τις παράγκες, τα χαμόσπιτα και την κατάληψη λαοί με χίλια χρώματα, άλλοι κίτρινοι από ίκτερο και ηπατίτιδα, άλλοι μπλε από το κρύο και τις μπουνιές, άλλοι κόκκινοι από μεθύσι, αρρωστημένα λιπόσαρκοι, αρρωστημένα παχείς, κουτσοί, ανάπηροι, με ρούχα παλιοκαιρισμένα και γιασεμιά στο πέτο. Στα δυο τους πόδια τα τυλιγμένα με κιρσούς-κισσούς, με πιτυρίδα και λίγδα στα μαλλιά, με ξύλα, καδρόνια, πέτρες και βαριοπούλες στα χέρια. Και με τα γιασεμιά.

Πρώτα έσπασαν ένα λεφτοκιβώτιο και σκόρπισαν το χρήμα. Μετά, έσπασαν το παρμπρίζ του δημαρχοκινήτου και πήραν το CD player και κάτι προφυλακτικά που είχε στο ντουλαπάκι. Κυνήγησαν τα όρνεα που έγραφαν κύκλους πάνω από τα κεφάλια τους, σαστισμένα αλλά πάντα άπληστα. Κραααα!

Κι ύστερα, όρμησαν στη μεγάλη αίθουσα όπου έγινε της κολάσεως, μια που τα γνωστά καζάνια βρέθηκαν αναποδογυρισμένα. Ένα πιρούνι, άχρηστο έτσι κι αλλιώς για τη σούπα, βρέθηκε καρφωμένο στο καλυμμαύκι ενός υπαλλήλου της Εκκρισίας ωσάν αλεξικέραυνο. Οι πλαστικές καρέκλες έγιναν κομφετί με τις βαριοπούλες και έβρεξε τα λεγόμενα καρεκλοπόδαρα. Τρεις Φιρανθρωπίνες, που δε πρόφτασαν να διαφύγουν, τις τάισαν με το ζόρι φασόλια μπλουμ. Μετά τις ξάφρισαν από κοσμήματα, ρευστό και σικάτα ταγιεράκια αφήνοντάς τις δεμένες με πλαστικά τραπεζομάντηλα μπρούμυτα κάτω στο πάτωμα. Τα χαρτονένια αγγελάκια στο ταβάνι έμειναν να κοιτάν τον μαυρισμένο πάτο τον καζανιών που βράζουν συσσίτια αλλά και των κυριών που κάνουν σολάριουμ.

Κι έπειτα, τραγουδώντας και γαβγίζοντας δίποδοι και τετράποδοι έκαναν το πιο ωραίο πλιάτσικο στην πόλη του Τάφερε.

Εκείνη την Πρωτοχρονιά τη χάρηκαν πολλοί και την πένθησαν λίγοι.

Στις 3 Ιανουαρίου όμως σώματα των νόμιμων οπλοφόρων έπνιξαν στο αίμα την παραγκούπολη που ακόμα έτρωγε γαλοπούλες με γέμιση από κάστανο και πανετόνε με άχνη ζάχαρη. Μιαμ! Από τότε γιορτάζεται η πιο σημαντική εθνική επέτειος στην Πιχί, η Ημέρα της Αποκαταστάσεως της Τάξεως και Ασφαλείας των Πολιτών.

Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή για τις 3 του Γενάρη αλλά όταν γράφτηκε σε βιβλίο, έγινε το λεγόμενο, άνοιξε η Γη και τους κατάπιε. Τους συγγραφείς. Αλλά οι εκδοχές και οι εποχές είναι εκτός κλίματος.

15 σχόλια:

neropistolero είπε...

Αυτά δε γίνονται ούτε στα παραμύθια. Τι φαντασία είναι αυτή!

(Μου άρεσε ΠΑΡΑ πολύ!)

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ είπε...

Ωραίο, αλλά όχι εύκολο. Τα σέβη μου. :-)

subir είπε...

Θα ήθελα να το δω να γίνεται κάποια στιγμή.Σε αυτή τη ζωή..

Old Boy είπε...

Eξαιρετικό.

chic in greek είπε...

Αν κατάλαβα καλά το νόημα είναι κάτι σαν: Οι μάζες (κατώτερες κοινωνικές τάξεις) από τη φύση τους είναι ικανές μόνο να καταστρέφουν. Γιαυτό χρειάζονται μια ισχυρή ελίτ που θα τους συγκρατεί και θα τους καθοδηγεί. Χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση γιατί λίγο να χαλαρώσει ο έλεγχος, τα ζωώδη ένστικτά τους θα κυριαρχήσουν.

Συμφωνώ!!! Μ' αρέσει!!!!

Vrakas Kostas είπε...

By Christie's free!

Αγαπητη NIEMANDSROSE!
Θα ηθελα να εχω την τιμη να σας γνωρισω απο κοντα,μιας και το επαγγελματικον μου δαιμονιον,ανακαλυψε στο προσωπο σας,την φλεβα χρυσου για την εταιρια Play payson οπου εργαζομαι!
Εν ολιγοις,θα ηθελα τα δικαιωματα του καταπληκτικου παραμυθιου που αναρτησατε σημερα,σαν βαση για την εκδοση του επομενου παιχνιδιου της εταιριας μας!
Θα προτεινω ορισμενες μικροαλλαγες στο κειμενο σας και αν τυχον μεινετε συμφωνη,τοτε να προγραμματισουμε και τα του διακανονισμου!
Θα αντικαθιστουσα το Εκκρισια με το Υπο(ε)κκρισια!
Το χαμοσπιτα με τα γαμωσπτιτα!
Το αιθουσα του Δημου,με αιθουσα του λιμου!
Τα ορνεα,με τα ορχεα!
Τις φιρανθρωπινες,με φυρανθρωπινες!
Αν και σε γενικες γραμμες,τα ιδια ενοουμε!
Μην το διαδωσετε παρακατω πριν μιλησουμε!
Θα χασετε την ευκαιρια της ζωης σας να πλουτισετε!
Και πιστεψτε με,σαν ειδικος ξερω τι λεω!Καταπληκτικο κειμενο!Φυλαχτε το σαν τα ματια σας!
Τα σεβη μου!

Ανώνυμος είπε...

ta teleutaia post, ta spane! ki alla tetoia!

raslowbap είπε...

Πολύ ωραίο.Κυρίως ενθουσιάστηκα με το έξυπνο τρόπο προσέγγισης (συμβολισμούς κλπ) της όλης κατάστασης.

The Torch είπε...

Καταπρικτικό. Ειδικά οι καμερούρες! Σούπερ!!!

tzonakos είπε...

Το αλλόκοτο παρΑμύθι μου θύμισε ιστορίες που χουν γραφτεί απο κάποιους, για κάποιους με μια ερμηνεία κάποια, με χάππι end φτιαγμένο για τα ψηλά, τα σπίτια στους λόφους, με τη θέα και τα μπαλκόνια.
Να μάθουν οι αποκάτω να μας χαλάν το μέρος οι πειναλέοι κι άρρωστοι.
Ο ρόλος της Εκκρισίας ειναι η φυρανθρωπία και η α(ρπα)γάπη πάντα και παντού. Οπως Ελλάντα.

Ανώνυμος είπε...

Εδώ πάλι το λάμδα το λέμε κανονικά. Αλλά τις εκκρίσεις και τις εκκρισίες έτσι τις γράφουμε. Μόνο τις φιρανθρωπίνες που τις γράφουμε με υ. Από τη φύρα..Ευβλογητός.

Niemandsrose είπε...

@neropistolero, σε ευχαριστώ αν και νομίζω σήκωνε πιο πολύ φαντασία...

@δε μασάμε ρε, τα σέβη μου, τα χάπια μου και ένα ταξί να φύγω. Καλώς το μου!

@subir, προς το παρόν ας επαναλάβουμε εν χορώ το σουξέ "βραστούς-βραστούς θα φάμε τους αστούς."

@Old Boy, σε ευχαριστώ πολύ.

@guacamole, την μεγαλύτερη καταστροφή την έχουν προξενήσει οι χάι κλας. Look around.

@vrakas kostas, εύστοχο το feedback και danken. Κάν'το commercialize και ασφαλώς μας περιμένει χρήμα με ουρά. Την κάνω ήδη για τους λόφους.

@ανώνυμος, δεν αφήνεις τις ανωνυμίες λέω 'γω; :)

@raslowbap, μιλ μερσί! :) Αν και ήθελε δουλειά ακόμα, τεμπέλιασα.

@The Torch, καμερούγα μια σταλιά/δύο επί τρία.. ;)

@tzonakos, όπως Αμερική και μαϊμούδες.

@ trelos, κι αφού δε λέμε το λάμδα μήπως είναι τελικά Παλαμύθι;

Και γενική παρατήρηση.Καλά, οι γυναίκες δε διαβάζουν bloody tales?

Ανώνυμος είπε...

Mη λες βλακείες και βέβαια διαβάζουν.:) Μέσα στο πνεύμα των ημερών και εύστοχο.Keep going!:)

Donnie είπε...

Katapliktiko! Oi eikones mou thymisan kapos to "paramythi" tou Goethe.

Niemandsrose είπε...

@Σιωπή, ας είναι αυτό η μεγαλύτερη βλακεία που έχω εκστομίσει. :)

@donnie, τώρα αν σου πω ότι δε ξέρω καν σε ποιο αναφέρεσαι ενώ αυτό τον καιρό διαβάζω τον Φάουστ θα ακουστώ εντελώς ημιμαθής; :(